निस्वार्थ प्रेम करायला शिकवलंय.

 निस्वार्थ प्रेम करायला शिकवलंय.

माझ्या लहानपणी मी आई बरोबर
माझ्या अंगणात लावले होते एक झाड |
रोज त्याला पाणी घालत होतो मी
सकाळ दुपार संध्याकाळ |
झाड वाढत होते हळू हळू
त्याला पाने येत होती मऊ मऊ |
रोज त्याला पाहात होतो, लक्ष ठेवत होतो
कोणी त्याला खाऊ नये म्हणुन जपत होतो |
त्याला नवीन पालवी फुटली
कि मी आनंदी व्हायचो
त्याच एखाद पान गळून पडलं
कि मी धाय मोकलून रडायचो|
माझ्या जिवा पलीकडे प्रेम होते त्यावर
माझ सर्वच होत ते
त्याला काही झाले
कि मला अजिबात सहन नाही व्हायचे|
औषध द्यायचो मी त्याला
ते बरं व्हावं म्हणुन
ख़त घालायचो मी त्याला
ते भर भर वाढाव म्हणुन |
कधी कधी मी त्याला कुशीत घेऊन झोपायचो
आईला हट्ट करून त्याच्यासाठी अंगाई गीत म्हणायचो |
अंगाई गीत ऐकून
चक्क माझ्या डोळ्या सारखं
ते पण आपली पाने मिटून
माझ्या मांडीवर झोपायचे |
खरं सांगू तुम्हाला
त्यानेच शिकवले मला निःस्वार्थ प्रेम करायला
त्यानेच शिकवले मला दुसऱ्यासाठी
आपले आयुष्य वाहुन द्यायला|
खूप मोठं झाले आहे ते
आज माझ कौतुक करतय
माझी प्रगती पाहून
आज मनापासून रडतय|
माझ्या आईनी जन्म एका मुलाला दिला
पण दोन मुलांना वाढवलं
या जगानी सर्व दिल
पण आईने भरभरून निःस्वार्थ प्रेम करायला शिकवलंय
पण आईने भरभरून निःस्वार्थ प्रेम करायला शिकवलंय||

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

अभिमन्यू चक्रव्यूह :

  मला कोणाच्याही मनाला दुखावण्याचा प्रयत्न इथे केलेला नाही, जे प्रत्यक्षात दिसते आहे , तेच सांगतो आहे. कदाचित ते चुकीचे पण असेल. त्यासाठी क्षमस्व अभिमन्यू चक्रव्यूह : कितीही प्रयत्न केलेस तरी पुन्हा तू अडकणार लाख वेगळे विचार केलेस तरी पुन्हा तू या डबक्यात येऊन पडणार नवीन दिवस नवीन विचार नवीन इच्छा आणि मार्ग घेऊन येणार खूप चिकाटी, प्रयत्नांची पराकाष्टा, धर्य धावून सुद्दा तू परत त्या डबक्यातच राहणार व्यर्थ जातात तुझे प्रयत्न, नाही किंमत तुझा इच्छांना धुळी सारख्या हवेत उडून नाहीशा होतात तुझा कल्पना या ब्रह्मांडा मधला एवंडुसा कण तू याच मातीतून आला तू सुद्धा एक दिवस याच मातीत मिसळून जाणार शांत कर मनाला, नको पळूस त्याच्या मागे घे लगाम त्याची हातात तुझ्या सोडून दे हा लपाछपीचा खेळ जग जीवन सामान्य दुसऱ्याला पण ते जगण्यात मदत कर सोडून दे alexander सारखे "concurring the world " चे स्वप्न एक सामान्य माणूस बनायचा प्रयत्न कर सोडून दे राग,लोभ,द्वेष,मद आणि मत्सर स्वतःमधल्या माणसाला जागवण्याचा आणि जगवण्याचा प्रयत्न कर
Read more

!! मला जागा द्या !!

                                                                             !! मला जागा द्या !! खूप दिवसांपासून या विषयावर लिहायची इच्छा होती, शेवटी आज हा विषय मांडावा असं वाटलं . आपण खूप घाईत, सकाळी स्वतःचे प्रातः विधी करून, तयार होऊन ऑफिसला जायला निघतो. आता कोण २ व्हिलर,कोण ४ व्हिलर काढतो (स्त्री पुरुष सगळे). रस्त्यानी निघाला कि हातात गाडी आणि डोक्यात विचार असे आपण प्रवासाला निघतो. कोणाचा १ किलोमीटरचा प्रवास तर कोणाचा ५० किलोमीटरचा. आता या पूर्ण प्रवासात निघाल्या पासून ते इच्छित स्थळी पोहोचेपर्यंत तुम्हाला हजारो गाड्या दिसतात किंवा लागतात (सायकली,बसेस,दुसर्यांचा ४ व्हिलर,२ व्हेलीर आणि रिक्षा इत्यादी ).दुसऱ्या भाषेत म्हणाल तर त्या तुमच्या मध्ये येतात. आता आपण मूळ मुद्याकडे वळूया, ती म्हणजे गाडी चालवता पुढे जाण्याची घाई. आता जायचा तर सगळ्यांनाच असतं. पण मी पुढ...
Read more

आपल्या मनाचा वापर कसा करायचा:

                                                              आपल्या मनाचा वापर कसा करायचा: प्रत्येक मन म्हणजे एका गुलाबाच्या फुलासारखं आहे, प्रत्येक फुलात जसा वेगळेपणा असतो तसच माणसाचं पण असतं. मुलगा असो किंवा मुलगी असो किंवा लहान बाळ, प्रत्येकाचं वेगळेपण हे त्याच्या वागण्यात, कृतीत,विचार करण्यात,वृत्तीत दिसून येतं. त्यालाच आपण दुसऱ्या भाषेत त्याचे संस्कार चांगले आहे किंवा वाईट आहेत असं म्हणतो. आपण असं पण म्हणू शकतो कि जशी मुला मुलीची जडण घडण तसे त्याच्यावर होणारे संस्कार. आता हे संस्कार येतात कुठून ? सुरवात होते ते आई आणि वडीलांपासून, नंतर शाळेतून, नंतर शेजारचे आणि मित्र मैत्रिणीपासून आणि शेवटी समाजाकडून. याच कारणामुले लहान मुलांना सांगितलं जात "वाईट संगत असलेल्या मुलांपासून लांब रहा किंवा त्यांच्याशी मैत्री करू नकोस, असे मित्र नसलेलं बरे किंवा मैत्रीण नसलेली बरी असंही आई किंवा वडील सांगतात. आता आपण माण...
Read more